ទន្លេបាទីជារមណីយដ្ឋានមួយ ស្ថិតនៅក្នុងខេត្តតាកែវ ដែលមានចម្ងាយប្រមាណ៣០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ តាមផ្លូវជាតិលេខ២។ រមណីយដ្ឋាននេះមានទឹក មានកូនរោងតូចៗសម្រាប់អង្គុយលេង។
កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែមករា គ.ស. ២០១៥ ឈាងលី និងខ្ញុំបាននាំគ្នាទៅលេងទីនោះ។ ពិតដូចជាគេថា កន្លែងបាទីមិនស្អាតទេ ហើយថែមជាកន្លែងជម្រិតយកលុយពីភ្ញៀវទេសចរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ចរិតក្មេងក៏មិនល្អ។ ចូលចិត្តមកសុំលុយ។ បើសុំលុយមិនបាន ក៏សុំរបស់ញ៉ាំ។ បើរបស់ញ៉ាំមិនបាន ក៏សុំរបស់ផ្សេងៗ រហូតទាល់តែទាល់តម្រិះ។
មាន់មិនទាន់បានញ៉ាំអស់ពាក់កណ្តាលផង ក្មេងពីរបីនាក់តិចមកសុំៗ ធុញពេក ក៏ឲ្យទៅ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង ក្រៅពីសុំមាន់ហើយ ឆ្លៀតមកសុំអំពិលផ្អែមដែលគេទើបនឹងទិញទៀត។ មានអារម្មណ៍ថា មកលេងទីនេះ គ្មានបានលំហែអារម្មណ៍ឲ្យមានក្តីសុខសូម្បីតែបន្តិច។
ញ៉ាំក៏គ្មានក្តីសុខ សម្រាកក៏មិនស្ងប់ លើសពីហ្នឹង តម្លៃគេកាប់ក៏អស់ទាស់។ បើមិនជឿ សូមមើលវិក័យបត្រខាងក្រោម។ បើមិនជឿទៀត សូមសាកទៅទីនោះខ្លួនឯង។
- គ្រែទឹក ឬរោងលើទឹក ៥០០០៛។ អាហ្នឹងតថ្លៃរួចហើយ កាលចូលមកដំបូង។ តម្លៃធម្មតា គឺ ១០០០០៛។
- ទឹកសុទ្ធដបតូចចំណុះប្រហែល៣០០ម.ល. ទិញខាងក្រៅតែមួយដប ៥០០៛។ ឯណេះ គេគិតមួយដប ២០០០៛។
- មាន់ដុត និងបាយ អត់មានបញ្ហា តម្លៃប៉ុណ្ណឹងអាចទទួលយកបាន។
- បុកល្ហុង មួយចាន ១៥០០០៛ អាហ្នឹងក៏ហួសហេតុដែល គិតថាមួយចានតែប្រាំប្រាំមួយពាន់អស់ធំ។
- ទឹកកកមួយធុងតូច តម្លៃ៥០០០៛។ បើតាមគិត ទឹកកកហ្នឹងទិញមក មិនបានម៉ាសាច់៥០០៛ផង។
លើសពីនេះ អ្វីដែលធ្វើឲ្យក្តៅចិត្ត គឺគេគិតលុយខុស។ ការពិត ត្រូវអស់តែ៦៨០០០រៀលទេ។ ហើយអ្វីដែលរឹតតែធ្វើឲ្យក្តៅចិត្តជាងហ្នឹងទៀត គឺថាពួកខ្ញុំពីរនាក់ហួសចិត្ត រវល់តែខឹង ភ្លេចបូកលុយម្តងទៀត។ លើកនេះ ខាតជាន់លើខាត។
ដើម្បីជាការណែនាំ និងដាស់តឿន បើអ្នកចង់ទៅលេងនៅទីនោះ គ្រាន់តែជួលរោងទឹកគេអង្គុយលេងទៅបានហើយ។ ទឹកសុទ្ធ និងបាយ គួរទិញ និងខ្ចប់មកពីផ្ទះស្រាប់ល្អជាង។ ព្រោះមិនដឹងថា របស់គេធ្វើស្អាតឬក៏អត់។ ខ្ញុំតាមផ្លូវឈឺពោះរត់មិនទាន់ចង់ដល់បង្គន់ផង។
សូមអំពាវនាវដល់អ្នកលក់ សហគមន៍ និងក្រសួងដែលពាក់ព័ន្ធ មេត្តាកែលំអសេវាកម្មទេសចរណ៍របស់ខ្លួនសារជាថ្មី ដូចជាបញ្ហាសំរាម គុណភាពទឹកទន្លេ បញ្ហាតម្លៃ និងអនាម័យជាដើម។ និយាយដោយស្មោះទៅ ទន្លេបាទីហ្នឹង អត់មានស្អីទាក់ភ្នែកសូម្បីតែបន្តិច ទឹកឡើងខ្មៅ សំរាមអណ្តែត សភាពដូចទឹកស្អុយ។ បើប្រៀបធៀប អត់បានមួយចំណិតនឹងតំបន់រមណីយដ្ឋាន ត្រាវកុដិ នៅសៀមរាបផង។ ទេសភាពគេក៏ស្អាត តម្លៃ និងសេវាកម្មក៏ល្អ។ គេទៅហើយ គេចង់ទៅទៀត៕
————————–
សរសេរនៅសៀមរាប
២៩ មករា ២០១៥
អាពៅ